Eşimle birlikte emekli olmaya karar verdik bu cuma son gün hem çok seviniyorum hemde bir parça hüzün mü desem ürkmekmi desem tarif edemediğim benimde ne olduğunu tam bilemediğim duygular içindeyim.
26 yıl önce musa ile aynı gün işe başladık orada tanıştık 6 ay içindede evlendik hep yanyana idik hele son 10 senedir aynı odada karşılıklı masalarda çalıştık hiç bıkmadık usanmadık birbirimizden hani bazı bankaların sloganı varya 7/24 diye bizde öyleydik ve aynı gündede iş hayatını bitirmek istedik
Anladığım kadarıyla insanların çoğu emekliliği yaşlılıkla karıştırıyor sanki işten ayrılınca hayat bitecek yaşamak için bir amacın gayen kalmayacak oturup bir köşede ölümü bekleyeceksin gibi bir izlenimleri var herkes kararımızdan vazgeçirmeğe çalıştı ama biz beraber yaşamak beraber olmak istiyoruz dediğimizde kimse ne demek istediğimizi anlamadı.
Bir tanıdığım "İnekler bile bizden şanslı, hiç yoktan onlar hergün farklı bir dağda otluyorlar biz hala aynı yerde otlayıp duruyoruz" demişti.Şimdi düşündüğümde hakikatten inekler gibi git işe gel eve, git işe gel eve çoluk çocuk ev bark derken yıllar geçmiş dünyalığın sonu da yok okuldu evdi arabaydı derken 100 yaşına kadar çalışsan eksikler bitmeyecek.
Geçen sene gittiğim kurslarıma kaydımı yeniden yaptırdım.Seramik, çini birde ispanyolca 3. kur belki birgünde platese devam ederim.Çalışırken bunları ve işi bir arada götürmek çok yorucu oluyordu artık zamanım bol hatta azıcık dinlenip kadın derneklerinde gönüllü olarak çalışmak istiyorum. Köye bahçeli küçük bir ev yaptırıp toprakla oyalanmak köpekler kediler kuşlar beslemek istiyorum. Kısacası
BEN ARTIK FARKLI OTLAKLARDA OTLAMAK İSTİYORUM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
26 yıl önce musa ile aynı gün işe başladık orada tanıştık 6 ay içindede evlendik hep yanyana idik hele son 10 senedir aynı odada karşılıklı masalarda çalıştık hiç bıkmadık usanmadık birbirimizden hani bazı bankaların sloganı varya 7/24 diye bizde öyleydik ve aynı gündede iş hayatını bitirmek istedik
Anladığım kadarıyla insanların çoğu emekliliği yaşlılıkla karıştırıyor sanki işten ayrılınca hayat bitecek yaşamak için bir amacın gayen kalmayacak oturup bir köşede ölümü bekleyeceksin gibi bir izlenimleri var herkes kararımızdan vazgeçirmeğe çalıştı ama biz beraber yaşamak beraber olmak istiyoruz dediğimizde kimse ne demek istediğimizi anlamadı.
Bir tanıdığım "İnekler bile bizden şanslı, hiç yoktan onlar hergün farklı bir dağda otluyorlar biz hala aynı yerde otlayıp duruyoruz" demişti.Şimdi düşündüğümde hakikatten inekler gibi git işe gel eve, git işe gel eve çoluk çocuk ev bark derken yıllar geçmiş dünyalığın sonu da yok okuldu evdi arabaydı derken 100 yaşına kadar çalışsan eksikler bitmeyecek.
Geçen sene gittiğim kurslarıma kaydımı yeniden yaptırdım.Seramik, çini birde ispanyolca 3. kur belki birgünde platese devam ederim.Çalışırken bunları ve işi bir arada götürmek çok yorucu oluyordu artık zamanım bol hatta azıcık dinlenip kadın derneklerinde gönüllü olarak çalışmak istiyorum. Köye bahçeli küçük bir ev yaptırıp toprakla oyalanmak köpekler kediler kuşlar beslemek istiyorum. Kısacası
BEN ARTIK FARKLI OTLAKLARDA OTLAMAK İSTİYORUM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.jpg)